روایت متهم به قتل ایرانی از ۵ ماه جهنمی در زندان اربیل عراق
به گزارش راهبرد معاصر، حادثه مرگبار در بامداد یکی از روز‌های اسفند ۱۴۰۲ رخ داد؛ زمانی که مقتول که مردی جوان و پدر دو فرزند خردسال بود، حین رانندگی و در حال عبور از بزرگراه کردستان با خودروی متهم برخورد کرد. این تصادف ساده، به سرعت به مشاجره‌ای شدید میان دو راننده تبدیل شد. درگیری فیزیکی که از کل‌کل رانندگی آغاز شده بود، با وارد آمدن ضربه چاقو از سوی متهم به قفسه سینه مقتول به قتل ختم شد. بررسی ماموران و تیم امداد اورژانس حکایت از آن داشت که مقتول در دم جان باخته و متهم بدون معطلی از محل گریخته است.
به این ترتیب کارآگاهان اداره دهم پلیس آگاهی تهران بزرگ، بلافاصله تحقیقات را آغاز کردند. آنها با بازبینی دوربین‌های مداربسته بزرگراه و اقدامات اطلاعاتی گسترده، هویت متهم را ظرف مدت کوتاهی شناسایی کرد. اما متهم که به سرعت به شهر‌های غربی ایران و سپس به طور غیرقانونی از مرز به اربیل عراق متواری شده بود، ردیابی سختی را برای پلیس رقم زد. این در حالی بود که اینترپل ایران با صدور “اعلام قرمز”، او را در فهرست مجرمان تحت تعقیب بین‌المللی قرار داد.
سرانجام در اولین روز‌های شهریور امسال، سردار علی ولیپور گودرزی، رئیس پلیس آگاهی تهران بزرگ، از دستگیری این متهم فراری در عراق خبر داد و گفت: هماهنگی‌های لازم با کنسولگری ایران در اربیل انجام شده و مراحل قانونی استرداد او به کشور در جریان است.
متهم که با کمک قاچاقبر انسانی از مرز‌های غربی عبور کرده بود، پس از بازگشت به ایران و پس از جلسات بازپرسی گفت: در اربیل به دنبال تهیه پاسپورت و مدارک قانونی بودم به همین دلیل با ادعای گم شدن مدارک به سفارت ایران مراجعه کردم. اما یکی از کارمندان سفارت، به دلیل ارتباط مشکوکم با یک قاچاقبر شناخته‌شده، من را در سفارت نگه داشت و با ایران تماس گرفت تا استعلامات لازم را انجام دهد. آن موقع بود که تأیید هویت من از سوی پلیس تهران، منجر به تحویلم به مقامات اقلیم کردستان شد.
در چنین شرایطی بود که بن‌بست جدیدی در پرونده شکل گرفت؛ چون مقامات اقلیم کردستان به دلیل نبود توافق استرداد مجرمان با ایران، از تحویل مستقیم متهم خودداری کردند.
این متهم در مورد روز‌های پس از بازداشتش گفت:در زندان اربیل، ۵ ماه را در شرایطی توصیف‌نشدنی سپری کردم. آنجا ۵ ماه زندان بودم که شاید از ۵ سال بیشتر اذیت‌کننده بود. دو ماه در انفرادی بودم، بعد رفتم بخش عمومی. همه جور متهم در آن بند بود، قاتل، کلاهبردار، سارق، عراقی، غیرعراقی و… بهداشت صفر بود و غذا تعریفی نداشت. من آنجا بیماری پوست گرفتم. احساس می‌کردم دارم می‌میرم. مدام با خانواده‌ام در تماس بود و التماس می‌کردم تا نجاتم دهند.
گویا پدر متهم، نقش کلیدی در این پرونده ایفا کرد، ابتدا برای برگرداندن فرزندش به عراق رفت، اما وقتی با جواب منفی مقامات اربیل رو‌به‌رو شد به ایران بازگشت و با سختی از والدین مقتول رضایت‌نامه گرفت تا شاید گامی در جهت بازگشت فرزندش به ایران باشد.
با این حال، رضایت هم کافی نبود. پدر متهم به عراق رفت و بالاخره رضایت مقامات محلی را جلب کرد تا فرزندش را به جای استرداد مستقیم، به ترکیه اخراج کنند. در مرز ترکیه، بدون تحویل به ماموران ترک یا ایرانی، پدر متهم پسرش را تحویل گرفت.
این متهم می‌گوید: در آن لحظه، فرصت طلایی فرار به اروپا را داشتم. با کمک قاچاقبر جدیدی که پیدا کرده بودم، این اتفاق مکن بود، اما پشیمانی عمیق مانع شد و مرا وادار به بازگشت کرد. واقعاً پشیمان شدم. نخواستم به اروپا بروم. دوست داشتم در ایران بمانم. می‌خواستم هرچه سختی می‌کشم اینجا باشد.
به ادعای این متهم او همراه پدرش به تهران بازگشت و آن موقع بود که پدرش او را به عنوان متهم پرونده قتل به اداره آگاهی تهران تحویل داد.
این اقدام که حدود یک سال و نیم پس از جنایت رخ داد، پرونده را به فاز قضایی برد و در حال حاضر تحقیقات جنایی پرونده با بازداشت متهم در جریان است تا ابعاد پنهان پرونده مشخص شود./ سایت جنایی